Ruch konstytucyjny w Iranie (1905-1911). Przyczyny, przebieg, skutki
Szanowni Państwo,
18.11.2016 r. odbędzie się krakowsko-warszawskie seminarium Ruch konstytucyjny w Iranie (1905-1911). Przyczyny, przebieg, skutki organizowane przez Zakład Iranistyki UJ, Katedrę Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ, Zakład Iranistyki UW oraz Pracownię Interdyscyplinarnych Badań Eurazjatyckich UJ. Wszystkich zainteresowanych zapraszamy do siedziby KPSC UJ przy ul. Grodzkiej 52, sala 106.
Ponad sto lat temu w Iranie – między 1905 a 1911 rokiem – rozegrały się wydarzenia, które doprowadziły do ustąpienia starego porządku politycznego utrwalonego w postaci monarchii kadżarskiej i wprowadzenia w tym kraju systemu konstytucyjnego. Po raz pierwszy w nowożytnej historii Iranu rewolucjoniści dążyli do ograniczenia absolutnej władzy króla nowoczesną formą – monarchią konstytucyjną, a także do zmniejszenia wpływów ówczesnych potęg kolonialnych, głównie Wielkiej Brytanii, nie tylko w dziedzinie polityki, ale i gospodarki. Chcieli także ograniczyć działania kręgów konserwatywnych, między innymi tworząc nowoczesną edukację i reformując wymiar sprawiedliwości. Idea narodu (mellat), która wyłoniła się w czasie rewolucji konstytucyjnej, stała się ważnym komponentem nowoczesnej irańskiej tożsamości. Tak jak w wielu innych tego typu oddolnych zrywach, irański ruch konstytucyjny objął uczestników o szerokim spektrum poglądów oraz celów politycznych, odzwierciedlając rozmaite nurty intelektualne i łącząc różne grupy społeczne. Mimo zróżnicowania ideologicznego, wydarzenia związane z działaniem ruchu konstytucyjnego pozostają jednym z przełomowych etapów historii współczesnego Iranu, przede wszystkim ze względu na trwałość wynikających z niego zmian politycznych, społecznych oraz kulturowych – możemy nawet zaryzykować tezę, że bez rewolucji konstytucyjnej nie byłoby rewolucji islamskiej w 1979 roku.
Program seminarium
Zapraszamy!
Organizatorzy
Osoba publikująca: Mateusz Kłagisz